Στην πέτρα σκάει η βροχή κ' η πέτρα θρυμματίζεται
Στον βράχο σπάει το κύμα κ' ο βράχος ρίχνεται
Μορφές στο χείλος του γκρεμού
Ψύχες σα τα πουλιά που ακροβατούν

Ψοφίμια που μεταμορφώνονται
Φανταχτερά μωσαϊκά από μύκητες
Ποιός ανυποψίαστος έθαψε σε φέρετρο τον πρώτο νεκρό;
Η γη πάντα αφομιώνει εκείνο που δημιούργησε

Κιτρινοκόκκινα φύλλα πλέουν στον ορίζοντα
Η βαρύτητα τρυφερά τα αποθέτει στο καταπράσινο έδαφος
Κόντρα στον άνεμο
Οι βαριοί κορμοί των δέντρων στήνονται

Ένα κουφάρι πάνω στη νωπή χλωρίδα αποσυνθέτεται
Δώρο του θανάτου στη ζωή
Η πηχτή ατμόσφαιρα μυρίζει κρέας
Σάπιο λίπος και ασβέστειο από τα οστά

Σαν φορεσιά που κάποιο παιδί βιαστικά έβγαλε για να βουτήξει στη θάλασσα
Ή που κάποιος γέρος προσεχτικά τοποθέτησε ώστε να αναπαυθεί
Η ζωή δίνει εγκάρδια στο θάνατο λίγο από το γάλα της
Και εκείνος για αντάλλαγμα την ταΐζει γλυκά

Ότι είναι η επανάληψη για το ρυθμό
Όπως είναι η κάθε σκηνή στο θέατρο μοναδική
Οι μύες στο στήθος σφίγγονται
Τα δάχτυλα στα χέρια γίνονται γροθιά

Χαίρε Καίσαρα, οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν